ว่าด้วยเรื่องพรสวรรค์ หรือ พรแสวง

    จะว่าไปแล้วเรื่องของพรสวรรค์ หรือความสามารถพิเศษที่ติดตัวมาแต่กำเนิดนั้น มีอยู่หลายคนที่ยังค้นพบและค้นหาตัวเองยังไม่เจอ ว่าจริงๆแล้วตัวเองนั้นมีพรสวรรค์หรือว่าความสามารถพิเศษอะไร  คนที่ค้นพบพรสวรรค์ของตนเองได้เร็ว ก็จะมีแนวโน้มในการประสบความสำเร็จ และชีวิตจะมีความสุขได้เร็วกว่าคนที่ยังค้นพบพรสวรรค์ของตนเองยังไม่ได้ 

คนที่พบพรสวรรค์แล้ว ไม่ใช่ว่าไม่ต้องทำอะไร กับพรสวรรค์หรือว่าความสามารถนั้นๆ เพียงแต่ว่า การพัฒนาความสามารถของคนที่มีพรสวรรค์มักจะทำได้ดี และพัฒนาได้รวดเร็วกว่าเท่านั้น  เช่น คนที่มีพรสวรรค์ด้านกีฬาฟุตบอลเวลาลงเล่นหรือซ้อมก็จะมีทักษะที่ดีกว่าคนที่ไม่มีพรสวรรค์ สามารถพัฒนาความสามารถด้านฟุตบอลได้อย่างรวดเร็ว ซึ่งแตกต่างจากคนที่ไม่มีพรสวรรค์เวลาลงเล่นก็จะดูเก้ๆกังๆ เตะบอลผิดๆถูกๆ  คือ ดูไปแล้วไม่เข้าตาว่าอย่างนั้น  แต่ก็สามารถที่จะพัฒนาตนเองได้ด้วยการฝึก คนที่มีพรสวรรค์ถ้าไม่ได้ฝึกฝนความสามารถของตนเองก็จะทำได้ไม่ดี เท่าคนที่ไม่มีพรสวรรค์แต่ พยายามหรือมีใจรัก
แต่โดยส่วนมากแล้วคนมีพรสวรรค์ในด้านใดๆนั้น ตัวเขาเหล่านั้นก็จะมีใจที่รักในงานเหล่านั้นด้วย เป็นเพราะว่าเขาทำแล้วเป็นสิ่งที่เขาสามารถทำได้ดีที่สุดเขาก็จะมีความชอบในสิ่งนั้นๆ
ถามต่อไปว่า แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่าเรามีพรสวรรค์หรือความสามารถแบบไหน เราจะสามารถรู้ศักยภาพของตัวเราเองได้อย่างไร 
ลองสังเกตตัวเราเองดูว่าเรานั้นมีความสุขอยู่กับงานใด  งานใดที่เราทำลงไปแล้วเราตั้งใจทำ จนลืมวันเวลา หรือเราคิดว่าเวลาช่างผ่านไปไวเสียเหลือเกินแสดงว่าเราชื่นชอบงานเหล่านั้น 
เช่น บางคนมีความชื่นชอบในการวาดภาพเวลาที่ได้ลงมือทำงานวาดภาพที่ตนเองชื่อชอบ ก็จะรู้สึกว่าเวลาช่างผ่านไปเร็วเสียเหลือเกิน
พรสวรรค์หรือความชอบของเรานี้ สามารถที่จะเป็นตัวสร้างรายได้ให้เราได้ด้วย และเป็นงานที่เราทำแล้วมีความสุข คือ ไม่ได้ทำเพราะความจำเป็น ไม่ได้ทำเพราะว่าจะอดตาย แต่ทำเพราะใจรักทำไปแล้วมีความสุข การทำงานก็เต็มไปด้วยความสุข
แต่ถ้ายังไม่เจอสิ่งที่จะทำให้เราชอบ หรือทำไปแล้วมีความสุข วิธีการจากการที่ผมได้อ่านจากหนังสือ เล่มหนึ่งเขาบอกว่า
   การที่เราจะหาสิ่งที่เราชื่นชอบนั้นดูเหมือนจะเป็นเรื่องง่าย  เพราะมันอยู่ที่ตัวของเราเอง แต่จริงๆแล้วคนเราหลายคนมักจะไม่รู้ว่า  แท้ที่จริงแล้วเราชอบอะไรกันแน่  เขาเลยมีโจทย์มาว่า
    ถ้ามีกล่องนมตั้งอยู่ห่างออกไป 100 เมตร แล้วให้เราเลือกอุปกรณ์ในการยิงกล่องนมให้โดน  คุณจะเลือกอะไร  ระหว่าง 
    1. ปืนไรเฟิล ลำกล้องยาว ขนาดเหมาะมือ พร้อมกระสุน  1 นัด
    2. ปืนกล ขนาดและน้ำหนักพอเหมาะมือ พร้อมกระสุน 10,000 นัด
แน่นอนหล่ะ ถ้าเป็นนักแม่นปืนที่มีฝีมือก็คงจะเลือกข้อ 1 นัดเดียวจอด  แต่ก็มีโอกาสพลาดได้เช่นกัน อาจจะต้องใช้เวลาในการเล็งนานบ้างแต่ก็มีโอกาสโดน
แต่ถ้าเป็นผม  ผมก็จะเลือกปืนกล พร้อมกระสุน 10000 นัด สาดรัวๆเข้าไป อย่างน้อยต้องโดนกล่องนมที่ตั้งอยู่บ้างหละ อาจจะเป็นนัดที่ 9999 ก็ได้ 
   จากโจทย์ปัญหานี้บอกอะไรให้กับเรา  จากโจทย์นี้บอกกับเราว่า  ถ้าเราอยากรู้ว่าเราชอบอะไรกันแน่ๆ ที่เราทำไปแล้วเรามีความสุข ก็ให้ลองทำหลายๆอย่างดู คงจะต้องเจอสิ่งที่เราชอบ ทำไปแล้วมีความสุข นั่นก็คือเรายิงกล่องนมโดนแล้ว กล่องนมของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน
   บางคนลองทำไป 5 - 10 อย่างก็เจอสิ่งที่ตนเองชอบแล้ว บางคนอาจจะทำหลายอย่างกว่าจะเจอสิ่งที่ตนเองชอบ 
    การสอนนักเรียนก็เหมือนกัน  นักเรียนหลากหลายคน หลากหลายความชอบ แต่ต้องให้ทุกคนมาเรียนวิชาเดียวกัน นักเรียนบางคนก็ชอบวิชานี้ บางคนก็ชอบวิชาอื่น  บางคนก็ไม่ชอบการเรียน แต่ชอบอย่างอื่นนอกห้องเรียนก็มีเยอะแยะ

"ถ้าเราไม่รู้ว่าแท้ที่จริงแล้วเราชอบอะไร   ให้เราลองทำหลายๆอย่างแล้วจะเจอสิ่งที่เราชอบ"

อ้างอิง : หนังสือ "สมองทองคำ"